Ik zag tot mijn schrik dat het al meer dan een jaar geleden was dat ik blogjes plaatste. Je vraagt je misschien af wat daar de reden van is.
Vorig schooljaar ben ik begonnen met een avondopleiding, de MBO-aanlooproute. Leuke school, één keer per week 's avonds les, leuke klas, kortom ik had het er reuze naar mijn zin, maar van borduren kwam niet heel veel meer. In juli heb ik het diploma ontvangen en kon ik verder gaan met studeren. De PABO, want dat was mijn einddoel. Begin september ging ik weer naar school, ditmaal overdag en dat was best even wennen, niet alleen voor mij, maar ook voor het gezin. In oktober begon mijn stageperiode en om er een dramatische draai aan te geven zeg ik nu "... en dat was het begin van alle ellende". Dat viel op zich wel mee hoor, maar het was niet wat ik ervan verwacht had. De beoogde baan van leerkracht leek me steeds minder leuk en dan wegen de offers die je moet maken steeds zwaarder. Lang verhaal kort, medio november heb ik besloten om te stoppen met mijn opleiding.
Inmiddels voel ik me weer helemaal happy. Als mijn zoon belt dat hij zijn fietssleutel kwijt is, dan kan ik hem gauw gaan redden. Sinterklaassurprise wat groot en de weg nogal glad? Geen probleem, mama to the rescue! Heerlijk. Daarnaast weer tijd voor vriendinnen, borduren en mijn huishouden (wat gek nou dat die pas op de derde plaats komt).
Nu denk je misschien dat mijn leven weer rustig voortkabbelt, maar niets is minder waar. Vandaag heb ik een sollicitatiebrief verzonden... en ik hoor je nu denken "WAT!??!". Rustig aan, het is een sollicitatie voor de oudervereniging van de basisschool van onze twee jongsten. Begin van het schooljaar vroegen ze ook al nieuwe mensen, maar toen kon ik daar niet op reageren, te druk met mijn studie zoals je inmiddels weet. En nu las ik tot mijn grote verbazing weer een oproep. Deze kans kan ik natuurlijk niet onbenut laten. Nog wel even ietsje spannend, want als er meerdere mensen reageren, dan komt er een verkiezing... brrrr. Het was wel grappig, ik belde met de voorzitter van de ov (=oudervereniging, een onmogelijk woord om te typen) en ze herkende me meteen, veelzeggend vind je niet ;).
Nu pak ik zelf even gauw een bakkie hoor, moet straks ook nog naar de mondhygienist.
Terwijl ik hier zit te tikken, hoor ik regelmatig klonk, klonk, kletter. De diepvries moest hoognodig eens ontdooid worden en nu hoor ik dus stukjes ijs naar beneden vallen. Leek me een goed plan om dat nu toch maar weer eens te doen, dan kan ik straks in een schone vriezer een mooie wintervoorraad aanleggen. Wintervoorraad.... kerstmis.... er gaat geen belletje rinkelen? Dan heb ik dat vast niet verteld. Met de kerst proberen we meestal een kerstdiner met de familie te organiseren, gezellig, met zijn allen bij elkaar, lekker eten, je kent het wel. Vroeger was dat standaard bij mijn ouders, maar inmiddels hebben wij het diner ook al verzorgd. Ik geef dan altijd een waarschuwing mee "zorg dat je zelf voldoende in de vriezer hebt of een paar potten groenten ofzo, want je weet maar nooit... (kind kan ziek zijn, gladheid)" Handig toch? Vorig jaar hadden we toch maar weer bij mijn ouders afgesproken. En wat denk je, kans op ijzel en sneeuw wat maar niet wilde verdwijnen. Het was dus niet verantwoord om de trip te ondernemen. Mag jij raden wie er vergeten was spullen in de diepvries of groenten in pot te kopen... Gelukkig had ik nog wel wat in huis, maar pizza heeft toch een minder feestelijk tintje dan ragout, puree of een lekker stuk vlees. Vandaar dat ik nu vast een noodpakket klaar wil maken LOL.
Tot zover voor vandaag, binnenkort meer, misschien een leuk verhaal over onze nieuwste aanwinst, het vogelhuis (met dak, dus lekker luxe), maar dan moeten de vogels wel even meewerken...
1 opmerking:
Vogelhuis? Da's de nieuwe aanwinst? Ik dacht dat je een nieuwe coupe zou hebben.. ;) Maar ben ook wel erg benieuwd naar het vogelhuis. Zitten er ook pannen op het dak? Als je er nog een paar nodig hebt, dan weet ik wel een adresje..
Een reactie posten